Jaarconcert 2015

Concert 4-5 december 2015 – Koninklijke Harmonie “De Vriendenkring” vzw

Zoetjesaan kroop het weekend waarop de Koninklijke Harmonie De Vriendenkring het jaarconcert geeft verder op de kalender. En daardoor wordt het eerste weekend van december een beetje traditie (en kan U dat voor dit jaar ook alvast noteren): muziek in de parochiezaal!

De jeugdharmonie mag elk concert openen. Onder de leiding van dirigent Stef Eykens verlegt deze kleine afspiegeling van het grote orkest telkens een beetje meer zijn grenzen. Oorwurmen als ‘Ghost Riders in the Sky’ en ‘Beyond the Sea’ werden afgewisseld met popdeunen (‘All about that Bass’) en een serieus concertwerk van Jacob de Haan, ‘River City’. Voor een vet-vettiger trombone-solo blies Koen Wils alles uit zijn longen in ‘Feeling Good’.

De zgn. ‘grote Harmonie’ had andere katten te geselen. Wanneer de eigen dirigent, Luc Van den Eynde, een eigen compositie als ‘Key to a Festivity’ op de pupiter zet, kunt ge die maar beter treffelijk blazen – wat ook gebeurde met deze spetterende opener. Wanneer die dirigent daarop de bakens verzet, en ‘Suite from Hymn of the Highlands’ van Philip Sparke programmeert, dat is gelijk ‘Harmonie Sportief’ dat uit tegen ‘KAA Gent’ moet spelen – en wint met 5-0. Een uitslag die door iedereen dan ook als verdiend wordt bestempeld, want de Harmonie speelde intens, gevoelig, met concentratie en muzikaliteit.

Tot aan de pauze volgden dan een verrassend Engels volksliedje, ‘The Turtle Dove’, een stukje soundtrack van Coldplay uit de filmbewerking van The Hunger Games, ‘Atlas’, en een concertwerk van Carl Wittrock, ‘Antartica’. Na de pauze werd het publiek getrakteerd op filmmuziek van Ron Goodwin, ‘Where Eagles Dare’. ‘Celtic Voyage’ van Sven van Calster bracht de mystieke sfeer van voor-Romeinse riten en gebruiken de parochiezaal binnen. Verder ontbrak ook een film-deun niet met ‘The Hanging Tree’ uit The Hunger Games. ‘Total Toto’, een pêle-mêle van songs van de popgroep Toto, liet de nostalgie naar de jaren ’80 op het talrijk aanwezige publiek los. Afgesloten werd met een nog grotere evergreen, ‘Pomp and Circumstance n° 1’ van Edward Elgar. Of was het ècht gedaan?

na zoveel muzikaliteit voelden de presentatoren van Kreuzfeld Verein zich geroepen om het publiek te bedanken met een liedje. De betere dierenvriend begreep uit hun zingen dat het hun kater niet goed vergaan was. Waarop ook de Harmonie zich niet onbetuigd mocht laten: onder handje-klap en voeteke-stamp zetten de muzikanten fluks de kerstmuts op. Dirigent Luc Van den Eynde ontsnapte ook niet aan een meterslang rood-met- wit-bont hoofddeksel. Tezamen brachten ze ‘Christmas on the Rocks’ van Suzanne Welters als afscheidscadeau voor het publiek van dit mooie concert.

Alhoewel het podium bij het concert van de Harmonie vol zit met mensen die zichtbaar en hoorbaar een bijdrage leveren aan het entertainment-gehalte van de avond, blijven dikwijls een aantal andere onder de radar en buiten het applaus. Daarom, hier, en met zijn allen een hartelijk dank-je- wel aan kassa-houd(st)ers, kaart- en affichedrukkers, inkomkaartenverdeelsters, toogbewaarders en volle- en-lege- plateaudragers, aan sfeerverlichtingbedenkers en -uitvoerders, aan bestuurders, administreerders, sponsors en adverteerders, podiumbeplanters, aan de gekke-koeien- vereniging en parochiezaalbewaarders. En vooral aan het publiek waarzonder al het geblaas ledig geblaas zou blijven.