47ste muziekconcert Koninklijke Harmonie ‘De Vriendenkring’ Gierle
Wat was dat op het concert van de Harmonie? Huilen, lachen, ontroering, ergernis? In elk geval: veel mooie liedjes, maar duren die lang?
Ook dit keer opende, het eerste weekend van december, de jeugdharmonie de festiviteiten. Vier krachtige, melodieuze nummers tussen soundtrack, blues en bossa nova. Strak werk van de steeds groeiende formatie onder leiding van Stef Eykens
Voor zijn laatste concert van de ‘grote’ Harmonie pakte Luc Van den Eynde uit met een zo mogelijk nog strakker programma. En U leest het goed: zijn laatste concert met de Koninklijke Harmonie ‘De Vriendenkring’ Gierle. Luc vindt het tijd om het dirigeerstokje door te geven, zodat de Gielse Harmonie niet vastloopt in zelfgenoegzaamheid maar door een nieuwe dirigent wordt uitgedaagd om weerom telkens beter te doen op het jaarconcert. Die nieuwe dirigent zal daar een hele kluif aan hebben, want de Harmonie speelde zoals enkel een hels leger toon- en maatgevoelige koper-, hout-, snaar- en slagwerkmuzikanten kan spelen. Knallende klassiekers (‘Intocht der Gladiatoren’ van Fuçik, jaja, de circusmuziek, maar ook ‘Slavische Dans nr. 8 opus 46, van de immer bekende Dvoràk) naast een Braziliaans choro-lied (‘Tico-Tico’ van Zequinha Abreu). Solisten op accordeon (Cindy Remijsen), op bariton (Jorrit Van den Eynde, Bruno Bex en Bas Philipsen), op cornet (Anneleen Willems) en op klarinet (Thieu Paradis). Breed uitgemeten filmmelodieën (‘Lord of the Rings – The Fellowship of the Ring’ van Howard Shore) naast schoentappende tempomakers (‘Symphonic Suite from The Lord of the Dance’ van Ronan Hardiman). Voortspinnende popdeunen (‘Spinning Wheel’ van David Thomas Clayton, of ‘Light Walk’ van Barrie Gott) naast intieme sfeermuziek van onze eigenste dirigent.
Want hoe uniek is dat: de zoon (Jorrit Van den Eynde) die de solo speelt van de muziek, ‘To the Unknown’ die de vader (Luc Van den Eynde) componeerde ter gelegenheid van de geboorte van zijn zoon. En die muziek brengen ze bijna 18 jaar later samen op een podium. Tranen!
Waren de stukken die de Harmonie bracht allemaal makkelijke-doorblazers- voor-een- laatste concert? Neen! Ogenschijnlijk humoristische nummers (‘Minuet Militaire’ van Peter Schickele, a.k.a. P.D.Q. Bach) blijken mindfucks van formaat: probeert U maar eens in de maat te marcheren … op een walske. En een muziekformatie die ‘Highlights from “The Rock”’ kan brengen, een soundtrack van de gelijknamige film door Hans Zimmer en Harry Gregson, heeft bewezen zijn maat-, tempo-, toonaard- en ritmewisselingen te beheersen: dat stuk grossiert daarin. Ergernis was er ook: om microfoons die haperden tijdens de presentatie van het driekoppige Kreutzfeld Verein. Om versterkingsmicrofoons van solisten die beginnen fluiten door de boxen. Om winnaars van de aanwezigheidstombola die niet langer aanwezig waren. Maar ook lachen om de kleine maar grote Flor, die daardoor briefjes van die tombola uit de doos mocht blijven trekken.
Het hoofdstuk van de Harmonie met Luc Van den Eynde als dirigent is groots afgesloten. Geen muzikant die geen grote dankbaarheid voelt voor de magistrale inzet van Luc, voor zijn onfeilbaar gehoor voor muzikale fouten en grote geduld voor diegene die ze maken, en voor zijn instant componeer-, transponeer- en arrangeertalent. Merci, Luc!
Koninklijke Harmonie De Vriendenkring Gierle 