The Best! Welcome! Rock! Flashing! Flower! Other! Arabesque! Suite! Sparks! Legend! Tribute! Instant! Dancing!
Het 49ste jaarconcert van Koninklijke Harmonie De Vriendenkring Gierle vzw
1 & 2 december 2018
Een 49ste jaarconcert riskeert een ‘overgangertje’ te worden – het is niet de feestelijke 50, laat staan een heuglijke 100. Niets daarvan bij dirigent Barthel Hendrickx bij zijn tweede podium-presence in de Gielse parochiezaal. Knallen deed het!
De Jeugdharmonie mocht openen. Ze werden een jaar lang door Stef Eykens gekoesterd en gedreven tot meesterschap over drie nummers. Stef zelf was op het ogenblik van de meester-proef in warmere oorden aan de andere kant van de aardbol. Zijn pupillen gaven onder leiding van Barthel met glans getuigenis: ‘The Best of Henry Mancini’, in een arrangement van Johnnie Vinson, rolde in hoog tempo de zaal in. ‘Welcome to the World’ van Sven Van Calster bleek een intiem koraaltje voor de geboorte van twee koters, amper jonger dan de muzikantjes zelf. ‘Cornfield Rock’ van Jacob de Haan toonde dat zelfs tekst van Shakespeare kan rocken, en de Jeugdharmonie evenzeer.
De Jeugdharmonie mocht dit jaar Kaat Moorkens op dwarsfluit verwelkomen, en Noor Proost en Seppe Woestenburg (of was het toch Dries Woestenburghs?) op klarinet.
Zeg Jan Van Der Roost, en ogen lichten op. Zijn debuutwerk ‘Flashing Winds’ bleek muzikale wervelwind voor de Harmonie. De toon bleek gezet met een energetische uitvoering, rijk in contrast, in tempo en in dynamiek. Van orkaan naar opera? Twee diva’s op dwarsfluit zorgen daarvoor! Het ‘Flower Duet’ uit de opera ‘Lakmé’ van Leo Delibes werd door Jerry Brubaker bewerkt. Chris Raymaekers en Lies Craane moet je geen twee keer vragen om deze geliefde dwarsfluitconversatie te brengen, ondersteund door een Harmonie, zo stil dat ze zichzelf horen blazen. ‘The Other Side’ van Stijn Roels is een droevige aubade over afscheid nemen na verscheiden, en troost uit herinnering. Wisselende stemming, in wisselende toonaard: dat is balsem die muzikanten vertolken. Dan zette de Harmonie door met ‘Arabesque’ van Samuel R. Hazo. In zijn oriëntaalse verklanking van arabische sfeer waarlijk een euh, … huzarenstuk? Voor de pauze kreeg het publiek ook nog ‘Forrest Gump Suite’ van Alan Silvestri in een bewerking van Henk Ummels. U meent de muziek te kennen, U denkt daarbij vrolijk te kunnen kouten, maar niet zo met de Harmonie. Ze trokken alle aandacht naar zich met de ragfijne vertolking van deze filmmuziek.
Na de pauze kreeg een lokale componist/trompetter de openingseer. Jo Hermans schreef samen met Wietse Meys het nummer ‘Sparks of Fire’ voor een showorkest dat verder nooit heeft opgetreden. In het arrangement van Richard Johnsen zorgde de Harmonie dan maar voor een uitbundig eerbetoon aan de creatievelingen van de vlotte deun. Te populair naar uw smaak? Dan mocht U zich schrap zetten voor ‘The Legend of Maracaibo’ van José Alberto Pina. ‘Stilte’, ‘concentratie’, ‘niet ademen’ op die plek, ‘oefenen’, ‘oefenen’ en ‘oefenen’: dat, en nog meer van dat eiste Barthel van zijn muzikanten om tot de majestueuze vertolking op het concert te komen.
En het was de moeite waard. Kon de Harmonie beter? Met een soliste als Marit De Kockere deed de Harmonie beter! Laat die stille, bescheiden spring-in-’t veld los op een vibrafoon in ‘A Tribute to Lionel’ van André Wagnein, en zie wat daarvan komt: een publiek dat verbaasd hoort tot wat zo’n instrument in staat is, dol-enthousiast reageert, en een eindeloze staande ovatie geeft. Hupse klasse! Daar kunt ge alleen nog klassiekers achteraan gooien, en dat deed de Harmonie met ‘Instant Concert’ van Harold L. Waters. 30 direct herkenbare wijsjes in 2,5 minuten – het jaarconcert is anders geen quiz. Een jaarconcert is ook geen gymnastiek-oefening, hoewel dat er
met opstaan en terug gaan zitten in laatste nummer, ‘Dancing on the Seashore’ van Jan Hadermann, een beetje op begon te lijken. Elke instrument-sectie mocht zich tonen, en deed dat met verve.
Toegangskaarten, affiches, programma’s, aanwezigheidstombola, drank en sponsors, belichting, geluid, bediening en toogtappers, inkom, drankkaarten, fruitmanden à gogo en flessen voor presentatoren van Kreutzfeld Verein met voor het eerst een dame op zondag, podiumpanelen, een klein podiumke voor de dirigent, trapkes, pupiterlichtjes, slagwerkverhuis, … onderschat de logistiek achter een jaarconcert niet.
Een warme dank aan de vele helpers binnen en buiten de
Koninklijke Harmonie De Vriendenkring Gierle vzw om dit met ijver en beleid aan te pakken.
Mocht dit concert U een overgang geleken hebben, kom dan zeker volgende keer luisteren, op 30 november en 1 december 2019 in de parochiezaal St.-Jan. Inmiddels weet ge dat die van de Harmonie elk jaar proberen beter te doen, en voor een 50ste editie van hun jaarconcert gaan ze er een lap op geven!
Koninklijke Harmonie De Vriendenkring Gierle 